بنکر

ریسک نُکول (Default Risk) به معنای عدم ایفای تعهدات در معامله است. اگر در یک قرارداد مالی، یک طرف قرارداد خواسته یا ناخواسته نتواند تمام یا بخشی از تعهدات خود را بر مبنای قرارداد ایفا کند، نکول ایجاد شده است. به عنوان مثال، قرض‌دهنده (مانند بانک) و قرض‌گیرنده را در نظر بگیرید. اگر قرض‌گیرنده نتواند در موعدی که از پیش تعیین شده بخشی از بدهی یا تمام آن را بازپرداخت کند و یا حتی در بازپرداخت آن تاخیر کند، ریسک نکول رخ داده است. نکته: زمانی که ریسک نکول در کلیت اقتصاد افزایش یابد، وام‌‌‌دهندگان ریسک‌‌‌گریزتر شده، نرخ‌های بهره بالا رفته و شرایط اعتباردهی سخت‌‌‌تر می‌شود. در این شرایط، رشد هزینه وام، سرمایه‌گذاری و مصرف را کاهش داده و بنابراین رشد اقتصادی را کند می‌کند. نرخ نکول چگونه محاسبه می‌شود؟ منظور از نرخ نکول (Default Rate) عدم پرداخت وام در چند ماه متوالی است. برای مثال اگر شخصی قسط‌های وام بانکی خود را به مدت چند ماه پیاپی پرداخت نکند، نکول اعلام می‌شود. محاسبه نرخ نکول توسط بانک‌ها یا سایر نهادهای مالی با استفاده از فرمول زیر انجام می‌شود: البته بانک‌ها و سایر مؤسسات مالی برای کنترل این ریسک از روش‌های خاصی برای تعیین اعتبار مشتریان خود استفاده می‌کنند. وجود قانون حد کفایت سرمایه و عدم اعطای تسهیلات به شرکت‌های ورشکسته، همگی سازوکارهای پیش‌کنترلی ریسک نکول هستند. کارشناسان مالی تلاش می‌کنند از طریق سازوکارهایی که دارند، ریسک‌ نکول را به حداقل برسانند. نکته: نرخ‌های نکول معیار آماری مهمی هستند که وام‌دهندگان برای تعیین میزان آسیب‌پذیری خود در برابر خطر نکول استفاده می‌کنند. اگر مشخص شود که سبد وام بانکی نرخ نکول بالایی دارد، ممکن است بانک مربوطه برای کاهش ریسک اعتباری , ...ادامه مطلب

صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) صندوقی است که با استفاده از ابزارها و بازارهای مختلف اقدام به سرمایه‌گذاری‌های با ریسک بالا می‌کند. با وجود ریسک‌های بالا، این صندوق‌ها می‌توانند بسیار سودآور باشند. تا به امروز، بسیاری از مدیران صندوق‌های پوشش ریسک برای سرمایه‌گذاران خود سود کلانی ایجاد کرده‌اند و این صنعت در سال‌های اخیر رشد فوق‌العاده‌ای در دنیا داشته است، به طوری که در حال حاضر، بیش از ۴۰۰۰ صندوق پوشش ریسک فقط در ایالات متحده آمریکا وجود دارد. اما باتوجه به عدم وجود زیرساخت‌های لازم اجرای این صندوق‌ها در ایران، فعالیت آن‌ها تاکنون در کشورمان امکان‌پذیر نشده است. با این وجود، برای آشنایی خوانندگان با این مفاهیم سعی می‌کنیم تا مفاهیم مربوط به صندوق‌های پوشش ریسک را در این مطلب توضیح دهیم. تعریف صندوق پوشش ریسک صندوق‌های پوشش ریسک از جمله شرکت‌های سرمایه‌گذاری یا مدیریت سرمایه هستند که سرمایه‌گذاران خاصی با سرمایه‌های بسیار بالا را جذب می‌کنند. مدیر این صندوق‌ها، سرمایه‌های جمع‌آوری شده را در ابزارهای گوناگونی سرمایه‌گذاری می‌کند و در ازای سود کسب شده، حق مدیریت و پاداش دریافت می‌کند. مدیران صندوق‌های پوشش ریسک افراد بسیار حرفه‌ای هستند و از تکنیک‌های ریاضی، استراتژی‌های معاملاتی پیشرفته، روش‌های پیچیده و سفته‌بازی جهت تحلیل و سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. هج فاندها از بسیاری جهات مشابه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند. مثلا در هر دوی این صندوق‌ها، مدیر صندوق پول جمع‌آوری شده از مشارکت‌کنندگان در صندوق را سرمایه‌گذاری می‌کند. اما برخی تفاوت‌های کلیدی نیز بین این صندوق‌ها وجود دارد. یکی از این تفاوت‌ها این است که مقررات صندوق‌های پوشش ریسک کمتر سختگیرانه هستند که به آن‌ها اجازه , ...ادامه مطلب

سطح تحمل ریسک (ریسک‌پذیری) نشان می‌دهد که چقدر می‌توانید نوسانات و ضرر ناشی از سرمایه‌گذاری‌های خود را تحمل کنید. سبد سرمایه‌گذاری شما باید متناسب با سطح تحمل ریسک شما باشد. سرمایه‌گذارانی که ریسک‌پذیری بالایی دارند ممکن است بخش بزرگی از سبد خود را به دارایی‌های پرنوسان (مانند ارزهای دیجیتال یا سهام) اختصاص دهند، در حالی که افراد ریسک‌گریز ممکن است محافظه‌کارانه‌تر عمل کرده و گروه دیگری از دارایی‌ها (مانند صندوق‌های درآمد ثابت) را علی‌رغم بازدهی کم آن‌ها انتخاب کنند. در این مقاله به بررسی نکاتی می‌پردازیم که باید در تعیین سطح تحمل ریسک یک سرمایه‌گذار در نظر گرفته شوند. چرا تعیین سطح تحمل ریسک اهمیت دارد؟ تعیین سطح تحمل ریسک در سرمایه‌گذاری به دلایل زیر حائز اهمیت است: انتخاب سبد سرمایه‌گذاری مناسب سطح تحمل ریسک مستقیماً بر انتخاب سبد سرمایه‌گذاری مناسب تأثیرگذار است. با توجه به سطح تحمل ریسک، سرمایه‌گذار می‌تواند تصمیم بگیرد که سرمایه خود را در دارایی‌های با ریسک بالا یا پایین قرار دهد. سرمایه‌گذاران با سطح تحمل ریسک بالا ممکن است تمایل داشته باشند تا سبد سرمایه‌گذاری خود را با دارایی‌های با بازده و ریسک بالا تشکیل دهند، در حالی که سرمایه‌گذاران با سطح تحمل ریسک پایین معمولاً به دنبال دارایی‌های با بازده پایین و ریسک کمتر هستند. مدیریت مناسب ریسک با توجه به سطح تحمل ریسک، سرمایه‌گذاران می‌توانند استراتژی‌های مدیریت ریسک مناسب خودشان را اعمال کنند. استراتژی‌های مدیریت ریسک شامل متنوع‌سازی سبد سرمایه‌گذاری، استفاده از ابزارهای مالی مختلف مانند بیمه‌ها و مشتقات مالی، و استفاده از روش های مدیریت ریسک مانند تعیین سقف خطر و تعیین نسبت سرمایه به ریسک می‌شوند. تعیین اهداف سرمایه‌گذار, ...ادامه مطلب

شاید شما یکی از همان کسانی باشید که می‌خواهید با سرمایه‌تان به درآمد بالایی برسید اما درمورد بهترین و کم‌ریسک‌ترین روش سرمایه‌گذاری به نتیجه‌ نرسیده‌اید. در این روزها بازار بورس یکی از بهترین روش‌ها برای سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود، اما ورود به این بازار به این آسانی نیست! شما برای ورود به این بازار باید درمورد سرمایه‌گذاری با ریسک کم در بورس مطالعات کافی داشته باشید. در ادامه بهترین روش سرمایه‌گذاری در بورس را بررسی می‌کنیم. چرا به دنبال سرمایه‌گذاری با ریسک کم هستیم؟ به‌خوبی می‌دانیم که شرایط اقتصادی کشور به گونه‌ای است که نگهداری پول نقد به صورت بلندمدت فکر عاقلانه‌ای نیست، چراکه با وجود این شرایط تورمی، ارزش پول با گذشت زمان کاهش پیدا خواهد کرد. بنابراین، تمام افراد به دنبال بهترین روش‌ها ازجمله سرمایه‌گذاری در بازار بورس و به‌خصوص سرمایه‌گذاری کم‌ریسک در بورس هستند. با این روش می‌توان ارزش پول را در بلندمدت حفظ کرد و همچنین، به یک درآمد رسید. آشنایی با روش‌های مناسب سرمایه‌گذاری در ایران؛ بهترین روش سرمایه‌گذاری کدام است؟ برای یک سرمایه‌گذاری سودآور روش‌های مختلفی وجود دارد که هر یک مزایا و معایب خود را دارند. این روش‌ها عبارتند از: سرمایه‌گذاری در بازار مسکن: برای سرمایه‌گذاری در این بازار به سرمایه‌ اولیه بالایی نیاز دارید. همچنین، در این بازار شفافیت وجود ندارد و تصمیم‌های حکومتی می‌توانند تاثیر زیادی بر روی این بازار و تنظیم قیمت‌ها در آن داشته باشند، بنابراین، این روش نمی‌تواند بهترین راه سرمایه‌گذاری باشد. سرمایه‌گذاری در بازار ارز: این روش سرمایه‌گذاری که در سال‌های اخیر طرفداران زیادی داشته، پرریسک‌ترین روش سرمایه‌گذاری است، چراکه در آن هیچ ثباتی وجود ندارد. ورود ب, ...ادامه مطلب

برای آشنایی بهتر با مفهوم مدیریت ریسک در سرمایه گذاری؛ فرض کنید می‌خواهیم سرمایه‌گذاری ساده‌ای انجام بدهیم. قصدمان این است که یک ماشین بخریم و با این ماشین در اسنپ کار کنیم. دقت کنید که همین سرمایه‌گذاری ساده هم ریسک‌های خاص خودش را دارد: ممکن است تصادف کنیم و ماشین‌مان آسیب جدی ببیند، ممکن است شرکت اسنپ تعطیل شود، ممکن است ماشین‌مان را بدزدند، ممکن است قیمت بنزین دو برابر شود و ریسک‌های دیگری از این قبیل. نکته اینجاست که با وجود همهٔ این ریسک‌ها، از بازدهی مورد انتظارمان که همان درآمد ناشی از کار در اسنپ است، چشم‌پوشی نمی‌کنیم و همچنان این سرمایه‌گذاری را انجام می‌دهیم. نکتهٔ دیگر این است که با استفاده از ابزارهایی مانند بیمه ریسک‌های این سرمایه‌گذاری را به حداقل می‌رسانیم. حال اگر ریسک این سرمایه‌گذاری از حدی فراتر برود، احتمالاً تصمیم می‌گیریم که سراغ این کار نرویم. همچنین اگر فرصت سرمایه‌گذاری دیگری پیش بیاید که ریسک آن در همین حد است و انتظار بازدهی بهتری از آن داریم، ممکن است تصمیم بگیریم که به جای کار در اسنپ، سراغ آن کار برویم. مفهوم ریسک در بازارهای مالی هم تقریباً همین است و سرمایه‌گذاران حرفه‌ای سعی می‌کنند سراغ سرمایه‌گذاری‌هایی بروند که ریسک‌شان معقول باشد و با استفاده از ابزارهای مدیریت ریسک، این ریسک را هم کنترل می‌کنند. سرمایه‌گذاری در بورس بهتر است یا ارز دیجیتال؟ مدیریت ریسک در سرمایه‌گذاری یعنی چه؟ در بازار سهام، ارتباط مستقیمی بین ریسک و بازده وجود دارد. به‌طور کلی، ریسک بیشتر به معنی انتظار بازدهی بیشتر است. از این لحاظ می‌توان سرمایه‌گذاری را با شرط‌بندی مقایسه کرد: گزینه‌ای که احتمال وقوعش پایین‌تر است، در صورتی که محقق شود جایزه بزرگ‌تری خواهد داشت. در, ...ادامه مطلب